بالاخره

سلام نفس خاله

الان که دارم واست مینویسم تقریبا یه ماهی هست که تو اومدی تبریز و پیش ما بودی ولی بالاخره رسید اونی که ازش میترسیدم.فردا تو و مامان سارا به همراه بابایی و مامانی عازم تهران هستین و من میمونم با دلتنگی دوری از تو.خیلی بهت عادت کردم و جدا شدن خیلی سخته ولی خوب چاره ای نیست و زود یا دیر باید میرفتی خونه ی خودتون تا شیطونیاتو شروع کنی.

ماشالا از دیروز تا الان انقدر شیرین شدییییییییییی که نگووووووووووو.فقط میخوام یه لقمه ی چپت کنم

اما اشکالی نداره.هرجوری هست بالاخره میام پیشت و تو هم باز میای اینجا و انقدر شیطونی خواهی کرد که حد نداشته باشه

دوست دارم خیلیییییییییییی زیااااد یکی یدونه ی خالهههههههه